Czy umorzone wierzytelności można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Umorzone wierzytelności a koszty uzyskania przychodów

Wnioskodawczyni prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą posiada wierzytelność za sprzedany towar wobec pewnej firmy. Na skutek porozumienia, zgodnego z wolą obydwu stron, kobieta chce zawrzeć umowę umorzenia ww. wierzytelności. Do umorzenia ma dojść na skutek trudnej sytuacji finansowej dłużnika. Podatniczka zaliczyła wierzytelności będące przedmiotem umorzenia do swoich przychodów należnych, zgodnie z art. 14 ustawy o PIT w kwocie netto. Wierzytelności wobec firmy nie są przedawnione, ponieważ wnioskodawczyni posiada dokumentację potwierdzającą ich istnienie, tj. co rok podpisane potwierdzenie salda, potwierdzone wezwania do zapłaty oraz porozumienia o potwierdzeniu istnienia długu.

W związku z tym zainteresowana zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem, czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość netto umorzonych wierzytelności w kwotach wykazanych jako przychody należne.

Podatniczka argumentowała, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 41 ustawy o PIT, umorzone wierzytelności nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, z wyjątkiem tych, które wcześniej, na podstawie art. 14, zostały ujęte jako przychody należne. 

Zaliczenie umorzonych wierzytelności do kosztów podatkowych

Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za prawidłowe i potwierdził możliwość zaliczenia umorzonych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Organ podatkowy uzasadnił swoją interpretację, odwołując się do odpowiednich przepisów ustawy o PIT oraz Kodeksu cywilnego. Zaznaczył, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 41 ustawy o PIT: „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem wierzytelności lub jej części, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne – do wysokości zarachowanej jako przychód należny". Wyjaśnił, że z powyższego przepisu wynika, że o możliwości zaliczenia umorzonych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów decydują dwa warunki, które muszą zostać spełnione łącznie, tj. wierzytelność musi być wcześniej zarachowana jako przychód należny, a także wierzytelność musi zostać umorzona.

Następnie KIS zauważyła, że norma zawarta w art. 14 ww. ustawy, nakazuje ujmować dla celów podatkowych przychody związane z pozarolniczą działalnością gospodarczą, które nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane przez podatnika, ale są mu należne, tj. stanowią przedmiot wymagalnych świadczeń. Wskazała, że zgodnie z art. 508 kc.: „zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje". Z uwagi na to dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika. Wierzytelność będzie umorzona, dopiero gdy wierzyciel uzyska wiadomość od dłużnika, że przyjął on zwolnienie z długu. Dopiero wówczas okoliczność ta, po spełnieniu ustawowych wymogów może rzutować na wysokość podstawy opodatkowania, a w konsekwencji i na wysokość zobowiązania podatkowego.

„Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż oba warunki decydujące o możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonej wierzytelności zostaną spełnione. Wierzytelność ta została wcześniej zarachowana do przychodów należnych i zamierza Pani umorzyć przedmiotowe wierzytelności zgodnie z wymogami przepisu artykułu 508 Kodeksu cywilnego. Wobec powyższego, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe we wniosku oraz przytoczone przepisy prawa, należy stwierdzić, że umorzone wierzytelności będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w świetle art. 23 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych” - podsumował organ.

Źródło: https://www.inforlex.pl/dok/tresc,FOB0000000000006458051,Interpretacja-indywidualna-z-dnia-29-stycznia-2024-r-Dyrektor-Krajowej-Informacji-Skarbowej-sygn-0114-KDIP3-1-4011-1051-2023-1-EC.html