Czy kary umowne w związku z wypowiedzeniem porozumień transakcyjnych mogą stanowić koszt uzyskania przychodu?

Kary umowne a koszt uzyskania przychodu

Spółka Akcyjna prowadzi działalność handlu energią elektryczną i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Przedsiębiorstwo zawarło umowy sprzedaży energii elektrycznej z kontrahentem, które określały czas obowiązywania, wolumen i cenę sprzedaży energii. Kontrahent zerwał część tych umów, argumentując to zmianami makroekonomicznymi, takimi jak różnice cen energii elektrycznej na rynku i spadek zapotrzebowania na nią. Firma naliczyła mu kary umowne. Po analizie finansowej okazało się, że pomimo kar umownych umowy przyniosły straty. Spółka zdecydowała się zerwać pozostałe umowy i zapłacić kary umowne, a zakontraktowaną energię elektryczną odsprzedać z zyskiem w celu zmniejszenia strat.

W związku z tym do organu podatkowego zostało złożone pytanie, czy zapłacone przez spółkę kary umowne w związku z wypowiedzeniem porozumień transakcyjnych stanowią koszt uzyskania przychodu.

Firma była zdania, że zapłacone przez nią kary umowne naliczone przez kontrahenta w związku z wypowiedzeniem porozumień transakcyjnych mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych.

Zapłacone kary nie stanowią kosztu uzyskania przychodu

Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za nieprawidłowe i wyjaśnił, że zapłacone przez spółkę kary umowne nie stanowią kosztu uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Organ podatkowy w swojej interpretacji argumentował, że koszty uzyskania przychodów muszą spełniać kilka warunków, w tym być poniesione celowo w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania źródła przychodów. Wydatki muszą być m.in. definitywne, pozostawać w związku z działalnością gospodarczą, być właściwie udokumentowane i nie być objęte wyłączeniem z kosztów podatkowych.

W kontekście przedmiotowego przypadku, organ zauważył, że decyzja spółki o zerwaniu umów i zapłacie kar umownych nie miała na celu uzyskania przychodów, lecz raczej minimalizację strat ekonomicznych. Firma ponosiła ryzyko ekonomiczne, ale to ryzyko nie można było zrekompensować za pomocą przepisów podatkowych. Ponadto, KIS stwierdziła, że zapłata kar umownych w celu uniknięcia większej straty nie stanowi działania w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

"Zatem, wydatki z tytułu zerwania Porozumień Transakcyjnych z kontrahentami na sprzedaż energii elektrycznej, jakie będzie ponosić Spółka w związku z odstąpieniem od umowy, nie będą spełniały przesłanek wymienionych w art. 15 ust. 1 updop, tj. nie będą ponoszone w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i w konsekwencji nie będą mogły być uznane za koszty uzyskania przychodów. Konieczność zapłaty ww. kary umownej z przyczyn leżących po stronie Spółki powoduje, że związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkiem a przychodami nie wystąpi" - wskazał organ.

Ponadto, organ zaznaczył, że art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT wyłącza kary umowne z kosztów uzyskania przychodów, ale w przypadku innych kary umownych i odszkodowań, które nie są objęte tym przepisem, możliwe jest uznawanie ich za koszty uzyskania przychodów pod warunkiem istnienia związku przyczynowego między karą lub odszkodowaniem a możliwością uzyskania przychodu. Podsumowując, KIS uznała, że związek przyczynowo-skutkowy między zapłaconymi karami umownymi a możliwością uzyskania przychodu nie wystąpił.

Źródło: Ustalenie czy zapłacone przez Spółkę kary umowne w związku z wypowiedzeniem Porozumień Transakcyjnych stanowią koszt uzyskania przychodu na podstawie ... - Interpretacja - 0111-KDWB.4010.90.2023.2.APA - (interpretacje.pl)