Czy opłata pobierana od opakowań jednorazowego użytku stanowi przychód w świetle ustawy o CIT?

Opłata od opakowań jednorazowego użytku

Spółka prowadzi działalność gastronomiczną, w ramach której sprzedaje m.in. posiłki na wynos w opakowaniach będących produktami jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych w rozumieniu art. 2 ust. 9e ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej. W związku z tym pobiera od klientów obowiązkową opłatę, którą następnie przekazuje na mocy odpowiednich przepisów na rachunek bankowy prowadzony przez marszałka województwa.

Firma argumentowała, że pobierana opłata nie stanowi przychodu w świetle ustawy o CIT, ponieważ jest ona całkowicie przekazywana na rachunek bankowy marszałka województwa. Nie jest to więc wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług, a jedynie przejściowy obowiązek podatkowy. Aby uzyskać oficjalne potwierdzenie swojego stanowiska, skierowała do organu podatkowego zapytanie, czy jej interpretacja przepisów jest zgodna z obowiązującym prawem.

Pobierana opłata nie stanowi przychodu

Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za prawidłowe i potwierdził, że opłata pobierana od opakowań jednorazowego użytku nie stanowi przychodu w świetle ustawy o CIT.

Organ podatkowy uzasadnił swoją interpretację, odwołując się do odpowiednich przepisów ustawy o CIT. Zaznaczył, że do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. 

Następnie opierając się na orzecznictwie i wypowiedziach przedstawicieli doktryny prawa podatkowego organ wyjaśnił, że do powstania przychodu podatkowego konieczne jest, aby kumulatywnie wystąpiły następujące przesłanki, tj.: dane przysporzenie ostatecznie, trwale i definitywnie powiększa majątek podatnika, podatnik może danym przysporzeniem swobodnie dysponować, oraz przysporzenie nie znajduje się na liście wyłączeń przewidzianych w ustawie o CIT.

„Jak wynika z powyższego, opłata od plastiku jednorazowego użytku (tzw. single-use-plastic) nie stanowi dla Państwa trwałego, bezzwrotnego i definitywnego przysporzenia majątkowego. Definitywne przysporzenie należy bowiem rozumieć jako w sposób trwały i ostateczny zwiększające aktywa podatnika. W analizowanej sprawie takie zwiększenie aktywów nie następuje. Pobrana opłata jest przez Państwa wnoszona na odrębny rachunek bankowy, prowadzony przez marszałka województwa właściwego ze względu na miejsce jej pobrania, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku kalendarzowym, w którym została pobrana. Ponadto, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają szczególnych regulacji, które dla celów podatku dochodowego uzasadniałyby traktowanie pobranej i odprowadzonej opłaty jako przychodu i kosztu uzyskania przychodów” - wskazał organ.

W konkluzji KIS stwierdziła, że opłata pobierana od opakowań jednorazowego użytku, przekazywana w całości na rachunek bankowy marszałka województwa nie stanowi przychodu w świetle ustawy o CIT, ponieważ nie jest trwałym, bezzwrotnym i definitywnym przysporzeniem majątkowym dla przedsiębiorcy.

Źródło: https://www.inforlex.pl/dok/tresc,FOB0000000000006586275,Interpretacja-indywidualna-z-dnia-11-kwietnia-2024-r-Dyrektor-Krajowej-Informacji-Skarbowej-sygn-0114-KDIP2-2-4010-50-2024-1-SJ.html