Strata

Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) zmieniła uprzednio wydaną interpretację podatkową, stwierdzając, że można uwzględnić straty z lat ubiegłych przy obliczaniu daniny solidarnościowej.

Według Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) spółka nie może zaliczyć strat wynikłych z niewydanego towaru do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ strata nie jest definitywna, nie wynika wyłącznie z okoliczności niezależnych od podatnika, a także nie jest wystarczająco udokumentowana.

Według Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) niedobory towarów mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez spółkę zgodnie z ustawą o CIT.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że na potrzeby obliczania daniny solidarnościowej odliczeniu podlegają straty z lat ubiegłych, jako sposób obliczania dochodu wg art. 30b PITU, do którego odsyła art. 30h Ustawy o PIT. 

Według Krajowej Informacji Skarbowej, dopuszczalne jest obniżenie dochodu osiągniętego przed przekształceniem o wysokość nieodliczonej straty poniesionej po przekształceniu. 

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną dotyczącą obliczania daniny solidarnościowej. Zgodnie z tą interpretacją, straty podatkowe z lat poprzednich nie mogą być odliczone przy ustalaniu podstawy obliczenia daniny solidarnościowej.

W artykule przedstawiono interpretację indywidualną dotyczącą archiwizacji i zniszczenia dokumentów podatkowych. Wnioskodawca zwrócił się do dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) z pytaniem dotyczącym terminu przechowywania ksiąg podatkowych z lat, w których poniósł stratę podatkową. Organ odpowiedział, wskazując na termin przedawnienia zobowiązania podatkowego, który wynosi 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Interpretacja ta ma ważne znaczenie dla podatników, którzy będą mogli zgodnie z przepisami prawymi zniszczyć dokumenty po upływie tego okresu.

Banki udzielające kredytów i pożyczek często spotykają się z sytuacją, gdy dłużnik nie jest w stanie spłacić swojego zobowiązania. W takim przypadku Banki sprzedają wierzytelność wynikającą z kredytu, co skutkuje stratą na kapitale dla Banku. W związku z tym, Banki zainteresowane są zaliczeniem takiej straty do kosztów uzyskania przychodów. W artykule Interpretacja dotycząca zaliczenia straty ze zbycia funduszowi sekurytyzacyjnemu do kosztów uzyskania przychodów przez Bank opisano interpretację przepisów podatkowych dotyczących takiej sytuacji. Dowiedz się, jakie są zasady zaliczania straty ze zbycia wierzytelności przez Bank do kosztów uzyskania przychodów oraz jakie korzyści z tego wynikają.