Czy obiekt sportowy pobudowany na cudzym gruncie powinien być amortyzowany według stawki 2,5%

Amortyzacja roczna 2,5%

W 1999 roku podatnik dokonał nakładów na budowę nowej budowli sportowej na poddzierżawionym gruncie za zgodą poddzierżawcy i właściciela gruntu. Obiekt ten został wprowadzony do środków trwałych firmy, a podatnik amortyzował go zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z 17 stycznia 1997 r., stosując stawkę roczną 2,5% do 31 grudnia 2015 r. Według stanowiska podatnika, w 1999 r. jedyna dopuszczalna stawka amortyzacji dla nowego budynku sportowego wynosiła 2,5%. Podatnik powoływał się na Rozporządzenie Ministra Finansów z 17 stycznia 1997 r., które określało stawki amortyzacyjne dla różnych rodzajów budynków. Zgodnie z tym rozporządzeniem, nowe budowle sportowe były klasyfikowane jako budynek oświaty, nauki i kultury oraz budynki sportowe, a ich roczna stawka amortyzacji wynosiła 2,5%. Przedstawiciel poddzierżawcy zarzuca podatnikowi, że mógł on zastosować stawkę amortyzacji wynoszącą 10%. Wnioskodawca zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem, czy postąpił słusznie, uważając, że stawka 2,5% rocznie, była jedyną dopuszczalną stawką amortyzacji w odniesieniu do nowego budynku sportowego.