Artykuł przedstawia interpretację Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) dotyczącą kosztów związanych z zakupem i używaniem odzieży służbowej przez pracowników. KIS stwierdza, że wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeśli pracownik ma obowiązek korzystania z niej na podstawie wewnętrznych przepisów pracodawcy. Artykuł omawia również definicję ubioru służbowego oraz jego charakterystyczne cechy. Interpretacja ta ma istotne znaczenie dla pracodawców i organów administracji skarbowej.
Stan faktyczny
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą biuro rachunkowe. Wnioskodawca chciałby wypłacać pracownikom ekwiwalent pieniężny za pranie oraz używanie odzieży służbowej. Pracownicy otrzymali od pracodawcy odzież służbową, która posiada cechy charakterystyczne dla pracodawcy, takie jak nadrukowane logo i określony kolor. Ubranie służbowe jest noszone przez pracowników w pracy oraz poza nią, ale tylko w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych. Pracodawca chce wprowadzić wewnętrzne zarządzenie dotyczące obowiązku i warunków używania odzieży służbowej.
Stanowisko KIS
Według stanowiska Krajowej Informacji Skarbowej (KIS), ubiór służbowy to specjalna odzież noszona tylko w związku z wykonywaną pracą, której charakter uniemożliwia wykorzystywanie jej do celów prywatnych. Logo firmy i inny charakterystyczny nadruk na odzieży służbowej sprawiają, że traci ona przymiot odzieży osobistej. Wydatki poniesione na zakup odzieży służbowej są kosztem podatkowym, jeżeli pracownik ma obowiązek korzystania z niej na podstawie wewnętrznych przepisów pracodawcy.
Podsumowanie
Zgodnie z interpretacją KIS, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup odzieży służbowej dla pracowników mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości. Pracownicy będą zobowiązani do korzystania z odzieży służbowej w celu promocji pracodawcy i utrzymania pozytywnego wizerunku firmy. Interpretacja ta ma znaczenie zarówno dla Wnioskodawcy, który będzie mógł zaliczyć wydatki do kosztów podatkowych, jak i dla organów administracji skarbowej, które uzasadniły swoje stanowisko na podstawie definicji ubioru służbowego i przepisów podatkowych.