Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) w swojej interpretacji wyjaśniła, że pracownicy wykonujący obowiązki w ramach pracy zdalnej, których miejsce zamieszkania znajduje się poza miejscowością, w której zlokalizowany jest zakład pracy, mają prawo do stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu.
Praca zdalna a podwyższone koszty uzyskania przychodu
Pracownik zatrudniony na umowę o pracę w spółce, która zwróciła się do KIS z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej wykonywał swoje obowiązki w 100% zdalnie, z domu, korzystając ze sprzętu udostępnionego przez pracodawcę. Pracownik ten mieszkał poza miejscowością, gdzie zlokalizowany był zakład pracy, nie otrzymywał dodatku za rozłąkę, jednak w przypadku konieczności stawienia się w biurze, pokrywane były jego koszty podróży.
Pytanie, z którym zwróciła się do KIS spółka, dotyczyło możliwości zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu w sytuacji pracy zdalnej, gdy miejsce zamieszkania pracownika znajduje się poza miejscowością, w której zlokalizowany jest zakład pracy.
Spółka uważała, że miejsce pracy zdalnej, w przypadku pełnego wykonywania pracy z domu, może być traktowane na równi z siedzibą pracodawcy. W związku z tym, przyjęła, że pracownikowi przysługują standardowe koszty uzyskania przychodów, określone w art. 22 pkt 2 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stanowisko KIS
Organ podatkowy w odpowiedzi na pytanie uznał, że stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę jest nieprawidłowe. Krajowa Informacja Skarbowa powołała się na zasady powszechności opodatkowania, zgodnie z którymi opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody. Następnie stwierdzono, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie określają, że koszty uzyskania przychodu mogą być zwiększone w sytuacji, gdy miejsce zamieszkania pracownika znajduje się poza miejscowością zakładu pracy i pracownik ten nie otrzymuje dodatku za rozłąkę, co było zgodne z sytuacją wnioskodawcy.
KIS podkreśliła, że zgodnie z nowelizacją Kodeksu pracy wprowadzającą prace zdalną, miejsce wykonywania pracy zdalnej nie wpływa na definicję miejsca zamieszkania dla celów stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu. Zatem, w świetle obowiązujących przepisów, pracownikom świadczącym pracę w sposób zdalny, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością zakładu pracy, przysługują podwyższone koszty uzyskania przychodów wynikające z art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 omawianej ustawy.