Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) w swojej interpretacji wyjaśniła, że ryczałt wypłacany pracownikom za korzystanie z prywatnych samochodów na potrzeby służbowe stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT).
Opodatkowanie ryczałtu za używanie prywatnego samochodu do celów służbowych
Pracodawca, który zwrócił się do KIS z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej zawierał ze swoimi pracownikami umowy cywilnoprawne na podstawie których używali oni swoich prywatnych pojazdów do realizacji zadań służbowych. W ramach tych umów, pracownicy otrzymywali comiesięczny ryczałt, który stanowił zwrot kosztów użytkowania samochodu prywatnego na rzecz pracodawcy. Ryczałt ten kalkulowany był jako iloczyn stawki za jeden kilometr oraz limitu kilometrów określonego w umowie. Ponadto, wysokość tego ryczałtu była pomniejszana o ilość dni nieobecności pracownika w pracy lub dni, w których pracownik nie dysponował samochodem prywatnym, na podstawie oświadczenia pracownika.
Wnioskodawca chciał się dowiedzieć czy ryczałty wypłacane za używanie prywatnych samochodów do celów służbowych powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W jego ocenie, wypłata ryczałtu za korzystanie z samochodu prywatnego dla celów służbowych nie stanowi przychodu pracownika, a jedynie zwrot kosztów poniesionych w związku z eksploatacją mienia prywatnego do celów służbowych i nie powinna być opodatkowana.
Stanowisko KIS
Stanowisko organu podatkowego było jednak odmienne. W odpowiedzi na pytanie wnioskodawcy, Krajowa Informacja Skarbowa wskazała, że ryczałt za korzystanie z samochodu prywatnego na cele służbowe należy uznać za przychód pracownika podlegający opodatkowaniu. Organ podatkowy argumentował, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem tych wyraźnie zwolnionych z opodatkowania. Ryczałt, będąc dodatkowym świadczeniem otrzymywanym przez pracownika od pracodawcy, stanowi przysporzenie majątkowe dla pracownika, co z kolei skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 tejże ustawy.
Dalej, organ podatkowy rozwinął swoje uzasadnienie, wskazując na art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, według którego za przychody ze stosunku pracy uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze, niezależnie od źródła ich finansowania. Wartość pieniężną takich świadczeń określa się na podstawie cen rynkowych, co zostało opisane w art. 11 ust. 2 ustawy o PIT.
Organ podatkowy szczegółowo odniósł się również do art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o PIT, który przewiduje możliwość zwolnienia od podatku w określonych przypadkach, nie dotyczących jednak bezpośrednio stanu faktycznego opisanego przez wnioskodawcę. Podkreślono, że zwolnienie to ma zastosowanie jedynie w sytuacjach, gdy obowiązek zwrotu kosztów lub możliwość przyznania prawa do takiego zwrotu wynika wprost z odrębnych przepisów, które nie miały zastosowania w przedstawionej sytuacji. Tym samym, KIS uznała stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe, podkreślając istnienie obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w kontekście wypłacanych ryczałtów.