Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) w swojej interpretacji wyjaśniła, że zajęcia z programowania i robotyki dla dzieci, nie mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, jako usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym i podstawowym, ponieważ nie spełniają one kryteriów kształcenia powszechnego.
Zwolnienie z VAT zajęć z programowania i robotyki dla dzieci
Przedsiębiorca, który prowadził działalność gospodarczą w branży edukacyjnej, skoncentrowaną na organizowaniu zajęć z programowania i robotyki dla dzieci przedszkolnych i uczniów szkół podstawowych zwrócił się do KIS z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej. Zajęcia, które prowadził obejmowały budowanie robotów z klocków, silników i czujników, a następnie programowanie ich. Celem zajęć było rozwijanie wiedzy i umiejętności dzieci w zakresie informatyki i robotyki, a także wspieranie ich umiejętności logicznego myślenia oraz rozwiązywania problemów. Zajęcia odbywały się w wynajętych salach w szkołach, przedszkolach lub ośrodkach kultury i stanowiły dodatkową formę edukacji poza regularnymi lekcjami szkolnymi.
Wnioskodawca, jako osoba prowadząca te zajęcia, zawierał umowy bezpośrednio z rodzicami uczniów i był odpowiedzialny za własną działalność. Posiadał odpowiednie wykształcenie i kwalifikacje pedagogiczne do prowadzenia tych zajęć, w tym ukończone studia podyplomowe w zakresie informatyki i techniki. Oprócz prowadzenia działalności gospodarczej, pracował równocześnie jako nauczyciel w publicznej szkole podstawowej, ucząc wychowania fizycznego, informatyki i techniki.
Pytanie wnioskodawcy dotyczyło możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług dla świadczonych przez niego osobiście usług w postaci prowadzenia zajęć z informatyki i robotyki.
Stanowisko organy podatkowego
Krajowa Informacja Skarbowa uznała, że usługi prowadzenia zajęć z informatyki i robotyki przez przedsiębiorcę nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT. Organ podatkowy podkreślił, że zwolnienie to jest możliwe wyłącznie dla usług prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczonych przez nauczycieli. Zaznaczył również, że dla zastosowania tego zwolnienia konieczne jest spełnienie zarówno przesłanki podmiotowej (usługodawca musi być nauczycielem) jak i przedmiotowej (rodzaj świadczonych usług musi dotyczyć usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji).
Organ podatkowy zwrócił uwagę, że chociaż wnioskodawca posiada odpowiednie kwalifikacje pedagogiczne i pracuje jako nauczyciel, to świadczone przez niego usługi nie spełniają kryteriów kształcenia powszechnego. Zajęcia te, mimo że mogą wpisywać się w program nauczania przedszkoli i szkół podstawowych, mają charakter doraźny i są związane z konkretnymi potrzebami uczestników (rozwijaniem zainteresowań dzieci), a nie z przekazywaniem wiedzy dotyczącej obszernego i zróżnicowanego zakresu dziedzin edukacji. W rezultacie, takie zajęcia nie mogą być uznane za kształcenie powszechne na poziomie przedszkolnym i podstawowym.