Krajowa Informacja Skarbowa w swojej interpretacji wyjaśniła, że kary umowne zapłacone za niewykonanie umowy mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeśli spełniają określone warunki.
Kara umowna za niewywiązanie się z umowy dotyczącej odbioru drewna od Lasów Państwowych
Wnioskodawca, prowadzący działalność w handlu drewnem i produkcji wyrobów tartacznych, mierzy się z karą umowną za niewywiązanie się z umowy dotyczącej odbioru drewna od Lasów Państwowych. W ramach umów terminowych, wynikających z aukcji internetowych, zobowiązał się do odbioru określonych ilości drewna. Niespełnienie tego warunku skutkowało karą umowną, naliczaną z powodu niekorzystnej sytuacji rynkowej.
Podatnik chciał dowiedzieć się, czy zapłacone kary umowne za niewywiązanie się z odbioru drewna mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca w swoim stanowisku oparł się na przepisach podatkowych, twierdząc, że zapłacone kary umowne nie wynikają z wad dostarczanego towaru, lecz z niekorzystnych warunków rynkowych i powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w celu zabezpieczenia opłacalności działalności.
Kary umowne mogą być kosztem uzyskania przychodów
Dyrektor KIS uznał, że kary umowne mogą być kosztem uzyskania przychodów, jeśli:
Są definitywnie poniesione z własnych zasobów podatnika.
Bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą.
Poniesione w celu uzyskania przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów.
Właściwie udokumentowane.
Nie należą do wydatków wyłączonych przez ustawę.
W przypadku wnioskodawcy, kary umowne za niewykonanie umowy prawidłowo zostały uznane za koszty uzyskania przychodów, gdyż były ekonomicznie uzasadnione i służyły zachowaniu płynności finansowej jego działalności.
"Podjęta przez Pana decyzja dotycząca poniesienia wydatku w postaci kary umownej jest racjonalna i gospodarczo uzasadniona, a podjęta została w związku z negatywną zmianą okoliczności pierwotnie zakładanych. Zmiana ta wymusiła konieczność podjęcia działań zmierzających już nie do osiągnięcia przychodów, ale do zachowania lub zabezpieczenia źródeł przychodów – Pana działalności gospodarczej. Odbiór drogiego drewna w przedstawionych okolicznościach (ceny surowca stały się zbyt wysokie w porównaniu do ceny po której sprzedawany był wyrób gotowy) mógłby doprowadzić do utraty płynności finansowej Pana działalności gospodarczej, a tym samym do straty finansowej. Analiza przeprowadzona przez Pana pokazała, że suma potencjalnych kar umownych do zapłacenia na rzecz ... i koszt nabycia surowca od innych dostawców były niższe niż cena jaką musiałby Pan zapłacić za odbiór przygotowanego drewna od ... Zatem zapłacone kary umowne na rzecz .... w związku z nieodebraniem określonej w umowie ilości drewna mają związek przyczynowo-skutkowy z osiąganymi przez Pana przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej. Ostatecznie zapłata kar umownych wraz z kosztem nabycia surowca z tańszych źródeł jest ekonomicznie korzystniejsza niż odbiór drewna od ....
Wobec powyższego, w okolicznościach przedstawionych w opisie sprawy, zapłacone kary umowne z tytułu nieodebrania przez Pana drewna mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych." - wskazał organ.
Podsumowanie
Dyrektor KIS wnikliwie omówił kryteria, które muszą być spełnione, aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów. W przypadku wnioskodawcy, kary umowne zostały uznane za koszt uzyskania przychodów, co odzwierciedla elastyczne podejście organu do oceny indywidualnych sytuacji. To stanowisko potwierdza, że w określonych warunkach takie wydatki mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.