Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) uznała, że usługi techniczne związane z monitorowaniem mediów do identyfikacji naruszeń prawa własności intelektualnej oferowane przez spółkę kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodów.
Wydatki na monitorowanie mediów a koszty podatkowe
Wnioskodawcą jest spółka, która prowadzi działalność, dotyczącą sprzedaży usług oraz produktów. Spółka zawarła umowę z powiązanym usługodawcą. Usługodawca ma za zadanie świadczyć wsparcie wnioskodawcy w zakresie wykrywania i przeciwdziałania naruszeniom, które mogą wpłynąć na prawa i interesy spółki. W praktyce oznacza to, że usługodawca monitoruje media, takie jak telewizja oraz internet, aby identyfikować przypadki naruszeń praw własności intelektualnej. Wynagrodzenie usługodawcy za świadczone usługi zostało ustalone jako kwota stała, natomiast może być zwiększone w przypadku, gdy usługodawca zaangażuje się bardziej w świadczenie usług na rzecz spółki.
Spółka skierowała pytanie do KIS czy koszty wynagrodzenia usługodawcy za wykrywanie i przeciwdziałanie piractwu telewizyjnemu i internetowemu podlegają ograniczeniom określonym w art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ze względu na zakres świadczenia. Wnioskodawca jest zdania, że koszty wynagrodzenia należnego usługodawcy nie podlegają ograniczeniom ze względu na ich bezpośredni związek z działalnością spółki oraz wpływ na finalną cenę oferowanych przez nią towarów i usług.
KIS: usługi monitorowania mediów stanowią koszty uzyskania przychodów
KIS rozpatrzyła ponownie sprawę. Według organu podatkowego, przedstawione stanowisko przez spółkę było prawidłowe. KIS uznała, że świadczone przez usługodawcę usługi nie są objęte ograniczeniami wynikającymi z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ nie można ich zakwalifikować jako usługi doradcze, badania rynku, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych ani innych usług wymienionych w tym przepisie. W ocenie organu, usługi miały charakter techniczny, polegający na monitorowaniu mediów w celu identyfikacji naruszeń prawa własności intelektualnej. Ponadto, KIS zaznaczyła, że usługodawca nie dostarczał informacji fachowych czy doradczych, ale wykorzystał narzędzia technologiczne do identyfikacji przypadków naruszeń prawa własności intelektualnej, które stanowiły charakter pomocniczy.
Organ podatkowy wyjaśnił, że koszty wynagrodzenia dla usługodawcy powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów, ponieważ były bezpośrednio związane z identyfikacją i przeciwdziałaniem naruszeniom prawa własności intelektualnej.