Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) stwierdziła, że kara umowna za opóźnienie wykonawcy nie podlega VAT, ponieważ jest formą rekompensaty za szkodę z umowy, nie zaś wynagrodzeniem za dostawę towarów lub usług.
Kara umowna a VAT
Wnioskodawcą jest spółka, która prowadzi działalność związaną z budową budynków mieszkalnych oraz użytkowych. Spółka zawarła umowę z wykonawcą na wykonanie prac budowlanych. Umowa przewidywała karę umowną za opóźnienie w usunięciu wad w przedmiocie zamówienia. Po oddaniu inwestycji do użytkowania ujawniły się wady, które wykonawca miał obowiązek naprawić na zasadzie rękojmi zgodnie z umową. Jednakże prace naprawcze były wykonywane z opóźnieniem, a niektóre wady nie zostały usunięte w terminie wyznaczonym przez zamawiającego. W związku z tym wnioskodawca poniósł szkodę w postaci wzrostu kosztów energii oświetlenia części wspólnych oraz szkodę wizerunkową.
Spółka zadała pytanie KIS czy kara umowna naliczona za opóźnienie powinna być opodatkowana VAT. Wnioskodawca uważa, że że naliczona kara umowna za opóźnienie nie podlega opodatkowaniu VAT.
KIS: kara umowna za opóźnienie w pracach budowlanych nie podlega VAT
Według oceny KIS, przedstawione stanowisko przez spółkę było prawidłowe. Organ podatkowy uznał, że kara umowna naliczona przez wnioskodawcę za opóźnienie wykonawcy w usunięciu wad w okresie rękojmi nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. KIS zaznaczyła, że kara umowna, która została naliczona w umowie między spółką, a wykonawcą, nie jest bezpośrednio związana z dostawą towarów ani świadczeniem usług. Organ podkreślił, że jest to forma rekompensaty za szkodę wynikłą z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązań umownych. KIS wskazała, że w przypadku kary umownej nie zachodziła typowa wymiana towarów lub usług, która jest charakterystyczna dla transakcji opodatkowanych VAT.
Kara umowna była wynikiem naruszenia warunków umowy i służyła zrekompensowaniu szkody, natomiast nie stanowiła wynagrodzenia za konkretne dostawy towarów lub świadczenie usług. Ponadto, organ podatkowy odniósł się także do przepisów prawa cywilnego, wskazując, że kara umowna jest stosunkiem odszkodowawczym wynikającym z umowy między stronami. W świetle tych przepisów kara umowna nie stanowi wynagrodzenia za konkretne dostawy towarów ani świadczenie usług.