Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) odrzuciła możliwość odliczenia wydatków na prace konserwatorskie od podstawy opodatkowania przez wnioskodawcę, ponieważ rozpoczął on prace bez wymaganego pozwolenia konserwatora zabytków oraz faktury wystawione były przez podatników zwolnionych z VAT, a także próbował odliczyć koszty w roku podatkowym wcześniejszym niż rok, w którym wydatki faktycznie poniesiono.
Odliczenie wydatków na zabytkową nieruchomość a ulga podatkowa
Wnioskodawcą jest mężczyzną, który nabył udział w zabytkowej nieruchomości rolnej. Zakup odbył się na podstawie decyzji wpisującej nieruchomość do rejestru zabytków. Nieruchomość jest uważana za zabytek zgodnie z ustawą o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Wnioskodawca poniósł znaczne wydatki w wyniku zakupu nieruchomości, prac konserwatorskich, restauratorskich oraz budowlanych, które przeprowadził. Mężczyzna zadał pytanie KIS czy może odliczyć wydatki na zakup zabytkowej nieruchomości, które wynoszą 1 515 000 złotych, korzystając z ulgi na zabytki w maksymalnej kwocie 500 000 złotych, przy założeniu, że limit odliczenia na wszystkie inwestycje z tego tytułu nie przekroczy wskazanej kwoty. Wnioskodawca jest zdania, że może odliczyć od podstawy opodatkowania kwotę 500 000.
KIS: nieprawidłowości w dokumentacji przekreślają odliczenia podatkowe
Według oceny KIS, przedstawione stanowisko przez mężczyznę było błędne. W opinii organu podatkowego wnioskodawca nie spełnił wszystkich warunków określonych w przepisach dotyczących ulgi na zabytki, które pozwalają na odliczenie określonych wydatków od podstawy opodatkowania. Po pierwsze, KIS przyznała, że aby móc skorzystać z ulgi, konieczne jest posiadanie pozwolenia wydanego przez wojewódzkiego konserwatora zabytków na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane. W przypadku wnioskodawcy, który rozpoczął remont konstrukcji wiaty, nie miał wtedy takiego pozwolenia, a jedynie złożył wniosek, który został rozpatrzony dopiero rok później. Brak pozwolenia w momencie poniesienia pierwszego wydatku na prace konserwatorskie stanowił podstawę do odrzucenia odliczenia. Ponadto organ podkreślił, że faktura dokumentująca poniesienie wydatku na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane powinna być wystawiona przez podatnika podatku VAT, który nie korzysta ze zwolnienia z podatku. KIS zaznaczyła, że w przypadku, gdy faktury wystawione były przez podatników korzystających ze zwolnienia z podatku VAT, odliczenie również było niemożliwe.
Organ podkreślił, że wydatki nie spełniały wymogu odliczenia w roku poniesienia, ponieważ wnioskodawca faktycznie poniósł wydatki w bieżącym roku, natomiast próbował odliczyć je w zeznaniu podatkowym za rok wcześniejszy. KIS wyjaśniła, że w polskim systemie podatkowym, ogólna zasada dotycząca odliczeń polega na tym, że wydatki powinny być odliczone w roku, w którym faktycznie zostały poniesione.