Według Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) spółka ma prawo do odliczenia kwot kosztów limitowanych za lata 2018-2021 w ciągu pięciu kolejnych lat podatkowych (2022-2026) z zachowaniem określonego limitu.
Odliczenie kosztów limitowanych
Wnioskodawcą jest spółka, która jest częścią grupy kapitałowej działającej w branży higieny i ochrony zdrowia. W ramach swojej działalności, spółka dystrybuuje produkty grupy zarówno do podmiotów powiązanych, jak i niepowiązanych. Ponadto, spółka korzysta z usług wsparcia od innych podmiotów z grupy. W latach 2018-2021 zastosowała limitowanie odliczenia kosztów usług niematerialnych zgodnie z obowiązującymi przepisami. Po uchyleniu tych przepisów w 2022 roku, spółka ma wątpliwości dotyczące odliczenia nieodliczonych dotychczas kosztów limitowanych za lata 2018-2021.
Spółka skierowała pytanie do KIS czy od 1 stycznia 2022 r. może odliczać kwoty kosztów limitowanych nieodliczonych w poprzednich latach podatkowych w takim zakresie i na takich zasadach, że nieodliczona kwota kosztów limitowanych za każdy rok od roku 2018 podlegać będzie odliczeniu w każdym z kolejno następujących 5 latach podatkowych (od roku 2022) zgodnie z metodą FIFO, każdorazowo do wysokości limitu? Wnioskodawca uważa, że może odliczyć kwoty kosztów limitowanych.
KIS: spółka ma prawo do odliczenia kwot kosztów limitowanych
Według KIS, stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe. Spółka może odliczać nieodliczone koszty limitowane za lata 2018-2021 w każdym z kolejnych pięciu lat podatkowych (2022-2026). Ograniczeniem jest wysokość limitu określonego na podstawie art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. KIS potwierdziła, że spółka może stosować zasadę FIFO przy odliczaniu kosztów ponad limit. KIS powołała się na wprowadzone zmiany w ustawie, które uchyliły art. 15e ustawy o CIT, oraz na art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej, który potwierdza zachowanie prawa do odliczania kosztów na dotychczasowych zasadach.
Organ podatkowy stwierdził, że w latach 2018-2021 istniały ograniczenia dotyczące odliczania kosztów usług niematerialnych, takich jak usługi doradcze, badania rynku itp., jeśli były one nabywane od podmiotów powiązanych. Ograniczenia wynikały z artykułu 15e ustawy CIT, który narzucał limit na odliczanie kosztów. Limit ten wynosił 3 000 000 złotych, a ponadto, podatnik mógł odliczać koszty usług niematerialnych tylko wtedy, gdy nie przekraczały one 5% nadwyżki sumy jego przychodów ze wszystkich źródeł pomniejszonych o koszty uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne i odsetki.
KIS określiła, że zgodnie z ustawą zmieniającą, która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., przepisy dotyczące limitów kosztów zostały uchylone. Jednakże, dla podatników, którzy mieli prawo do odliczania tych kosztów na podstawie przepisów obowiązujących przed tą zmianą (czyli do 31 grudnia 2021 r.), to prawo pozostało w mocy. Według organu, oznacza to, że firmy, które ponosiły koszty zgodnie z limitem i nie odliczyły ich w pełni w latach 2018-2021, nadal mogą to zrobić w kolejnych pięciu latach podatkowych, zaczynając od roku 2022.