Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) w swojej interpretacji wyjaśniła, że umowa faktoringowa nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Umowa faktoringowa a PCC
Spółka, będąc stroną planowanej umowy faktoringowej ze spółką będącą rezydentem podatkowym w Singapurze, zwróciła się do KIS z pytaniem czy czynności dokonywane w ramach umowy faktoringowej spowodują powstanie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych po stronie spółki. Wnioskodawca był zdania, że czynności dokonywane w ramach umowy faktoringowej nie spowodują powstania obowiązku podatkowego, ponieważ nie są one objęte żadną z czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Stanowisko KIS
KIS w odpowiedzi na pytanie wnioskodawcy stwierdziła, że umowa faktoringowa nie jest wymieniona w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem, czynności dokonywane w jej ramach nie podlegają opodatkowaniu, niezależnie od skutków ekonomicznych, które wywołują.
Dodatkowo, nawet gdyby założyć, że umowa faktoringowa miałaby charakter umowy sprzedaży, obowiązek podatkowy ciążyłby na stronie kupującej, co wynika z art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, skoro wnioskodawca jest stroną przekazującą należności, nie miałby obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia umowy faktoringowej.
Podsumowując, KIS potwierdziła stanowisko wnioskodawcy, stwierdzając, że zawarcie umowy faktoringowej nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.