Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) wydała interpretację, potwierdzającą, że pomimo zmian w przepisach dotyczących czasu pracy kierowców, przedsiębiorcy mają prawo uwzględnić diety w kosztach podatkowych.
Diety z podróży służbowych a PIT
Właściciel jednoosobowej działalności gospodarczej, świadczący usługi przewozu towarów na rzecz innych podmiotów, zapytał, czy ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych. Pytanie to pojawiło się w kontekście zmian w ustawie o czasie pracy kierowców, która od 2 lutego 2022 r. wyklucza możliwość otrzymywania diet przez kierowców świadczących usługi na podstawie umowy o pracę.
Wnioskodawca argumentował, że mimo zmian w ustawie o czasie pracy kierowców, ma prawo uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu wartości diet krajowych i zagranicznych. Jego zdaniem, podróże służbowe są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a zmiany w ustawie o czasie pracy kierowców nie mają zastosowania do osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą.
Dyrektor KIS zgodził się z podatnikiem
Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy. W interpretacji podkreślono, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które dotyczą zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą, nie przewidują żadnych wyłączeń o charakterze przedmiotowym lub podmiotowym. W związku z tym, nie ma podstaw do różnicowania osób prowadzących działalność gospodarczą według rodzaju tej działalności.
Dodatkowo, Dyrektor KIS wskazał, że przepis ustawy o czasie pracy kierowców, który wyklucza możliwość otrzymywania diet przez kierowców świadczących usługi na podstawie umowy o pracę, nie ma zastosowania do przedsiębiorców prowadzących osobiście działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych.
Podsumowując, Dyrektor KIS potwierdził, że właściciel firmy przewozowej, który osobiście świadczy usługi transportowe, ma prawo zaliczać wartość diet do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że spełniają one przesłanki zawarte w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z tej działalności.