W interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) zajął stanowisko w sprawie skutków podatkowych wynikających z wniesienia prywatnie zakupionego mieszkania do działalności gospodarczej jako towaru handlowego. W skrócie, Dyrektor KIS uznał, że takie działanie jest prawidłowe pod warunkiem spełnienia określonych warunków.
Zakup mieszkania na własny użytek
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą X, zajmując się pośrednictwem w sprzedaży i wynajmie nieruchomości. W 2022 roku, jako osoba prywatna, nabył udział ¾ części w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, a następnie w 2023 roku nabył pozostałą ¼ część udziałów. Mieszkanie pierwotnie nabyte było na własny osobisty użytek, jednak plany uległy zmianie i wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość. W związku z tym, wnioskodawca zadał pytanie: Czy prywatnie zakupione mieszkanie można wnieść do działalności gospodarczej jako towar handlowy nie powodując tym samym źródła przychodu?
Zdaniem wnioskodawcy nie ma przeciwwskazań, aby wprowadzić prywatny przedmiot jako towar do firmy. Przekazanie prywatnego majątku jako towar handlowy do firmy nie stanowi prawnie skutecznej umowy, ponieważ podatnik jest jednym podmiotem. W związku z tym prywatne przekazanie składnika majątku nie powoduje powstania przychodu.
Stanowisko fiskusa
Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy. Według organu, jeżeli lokale mieszkalne stanowią towar w prowadzonej działalności gospodarczej, ich odpłatne zbycie stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Dodatkowo, kosztami uzyskania przychodu ze sprzedaży omawianego prawa będą udokumentowane wydatki faktycznie poniesione na jego nabycie. Przekazanie ww. prawa do majątku związanego z działalnością gospodarczą nie będzie skutkować po stronie wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dyrektor KIS podkreślił, że każdy wydatek wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. O tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący działalność, a nie organ podatkowy. Na podatniku zatem spoczywa obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu. Wydatki związane z nabyciem lokali (praw do lokali) przeznaczonych do odsprzedaży (niebędących środkami trwałymi) będą zatem co do zasady stanowić koszty uzyskania przychodów, ponieważ będą mieć wpływ na wielkość osiąganego przychodu z tytułu ich sprzedaży.